- ΙΩΑΝΝΙΝΑΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Σε δικαστική αίθουσα του Εφετείου Ιωαννίνων αναβιώνει τις τελευταίες ημέρες η αιματηρή κατάληξη μιας μεταγωγής που ξεκίνησε ως υπηρεσιακή ρουτίνα και οδήγησε στον τραγικό θάνατο δύο αστυνομικών που υπηρετούσαν στο Τμήμα Μεταγωγών του νομού.
Η εν ψυχρώ δολοφονία του αρχιφύλακα Δημητρίου Κώτση και του συναδέλφου του Κωνσταντίνου Βλαχοπάνου συγκλόνισε το πανελλήνιο τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς του 2006, ενώ ο Ρώσος δολοφόνος τους σκόρπισε τον τρόμο στην περιοχή, μέχρις ότου λίγες ημέρες αργότερα βρέθηκε νεκρός και ο θάνατός του αποδόθηκε σε αυτοκτονία.
Το χειμωνιάτικο πρωινό της 30ής Δεκεμβρίου του 2005 οι δύο αρχιφύλακες Δημήτριος Κώτσης και Κωνσταντίνος Βλαχοπάνος έλαβαν εντολή να επανδρώσουν την κλούβα που θα μετέφερε τρεις κρατουμένους από τα Ιωάννινα στις δικαστικές φυλακές Κομοτηνής.
Ο ένας αστυνομικός ήταν ο συνοδός στην υπηρεσιακή κλούβα και ο άλλος έλαβε εντολή να καθίσει στο τιμόνι. Οι τρεις κρατούμενοι είχαν χαρακτηριστεί «ύποπτοι για απόδραση», ενώ ο ένας από αυτούς, ο 23χρονος Ρώσος Μαξίμ Ζιλίν, έφερε τον χαρακτηρισμό «λίαν επικίνδυνος υπόδικος». Τον χαρακτηρισμό αυτό τελικά επιβεβαίωσε απόλυτα στο 45ο χλμ. της εθνικής οδού Τρικάλων - Ιωαννίνων εκτελώντας εν ψυχρώ τους δύο αρχιφύλακες.
Ο Μαξίμ Ζιλίν μερικούς μήνες πριν είχε δολοφονήσει άγρια μία 42χρονη στην Κέρκυρα, είχε προφυλακιστεί στις φυλακές Κομοτηνής, απ’ όπου και μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα για να γίνει αναπαράσταση του εγκλήματος. Κατά τη μοιραία μεταγωγή, ο Ρώσος κρατούμενος θα επέστρεφε και πάλι στις φυλακές Κομοτηνής, ενώ μαζί του στην κλούβα ήταν και άλλοι δύο νεαροί Αλβανοί κρατούμενοι. Στη διαδρομή οι κρατούμενοι ζήτησαν επίμονα από τους δύο αστυνομικούς να σταματήσουν την κλούβα προκειμένου να ικανοποιήσουν φυσική τους ανάγκη.
Την ώρα που ο [Μνημείο για τους αδικοχαμένους εν ώρα υπηρεσίας αστυνομικούς Δημήτριο Κώτση και Κωνσταντίνο Βλαχοπάνο.] ο Ρώσος κρατούμενος αποδεσμευόταν από τις χειροπέδες, επιτέθηκε στους δύο αστυνομικούς, αφαίρεσε το υπηρεσιακό περίστροφο του ενός και πυροβόλησε πολλές φορές εναντίον τους με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Στη συνέχεια, διέφυγε σε κοντινό δάσος.
Για τον εντοπισμό του κινητοποιήθηκε στην κυριολεξία σχεδόν ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός, οι αστυνομικές και οι ένοπλες δυνάμεις με αεροσκάφη και ελικόπτερα. Τελικά, ο 23χρονος Ρώσος βρέθηκε νεκρός δίπλα στον ποταμό Μαλακασιώτη με τραύμα από σφαίρα στον δεξιό κρόταφο, έχοντας χρησιμοποιήσει το ίδιο όπλο που είχε αρπάξει κατά τη στιγμή της απόδρασής του.
Ευθύνες και παραλήψεις
Από την πρώτη στιγμή ευθύνες για τον τραγικό θάνατο των δύο αστυνομικών αποδόθηκαν στη Διοίκηση της Αστυνομικής Διεύθυνσης του νομού Ιωαννίνων, όπως και στους διοικητές του Τμήματος Μεταγωγών Ιωαννίνων.
Συγκεκριμένα, έγινε λόγος για «εγκληματική υπηρεσιακή ρουτίνα, για μη εφαρμογή των διατάξεων που διέπουν τις μεταγωγές και μη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την ασφαλή μεταγωγή των κρατουμένων».
Με λίγα λόγια, δεν τηρήθηκε η απαράβατη αρχή, σύμφωνα με την οποία «δεν υπάρχει μεταγωγή που να μην εμπεριέχει κινδύνους και συνεπώς και η πιο απλή φαινομενικά μεταγωγή θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με τη δέουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα».
Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγους μήνες πριν από το περιστατικό υπήρξαν δημοσιεύματα στον τοπικό Τύπο σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του Τμήματος Μεταγωγών, ενώ και οι επικεφαλής της ΕΛ.ΑΣ. στον νομό Ιωαννίνων είχαν γίνει αποδέκτες σχετικών αναφορών από την Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Ιωαννίνων και κάποιους αστυνομικούς.
Οι αναφορές τόνιζαν τη «μη τήρηση των μέτρων ασφαλείας στις μεταγωγές, καθώς και τη δραματική μείωση του προσωπικού σε μια [Το σημείο όπου εκτελέστηκαν εν ψυχρώ οι δύο αστυνομικοί από τον Ρώσο κρατούμενο Μαξίμ Ζιλίν, το πτώμα του οποίου βρέθηκε αργότερα δίπλα στον ποταμό Μαλακασιώτη.] υπηρεσία που έρχεται καθημερινά σε επαφή με επικίνδυνους εγκληματίες», πλην όμως κανένα μέτρο δεν λήφθηκε.
Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, στη συγκεκριμένη μεταγωγή κι ενώ στον συνοδευτικό φάκελο του Ρώσου κρατουμένου είχε σημειωθεί η φράση «προσοχή, λίαν επικίνδυνος και ύποπτος απόδρασης», εν τούτοις αγνοήθηκε από τον υπεύθυνο διοικητή, με συνέπεια τη μεταγωγή να τη φέρει εις πέρας ουσιαστικά ένας μόνον συνοδός (ο δεύτερος αστυνομικός εκτελούσε καθήκοντα οδηγού) για τρεις κρατουμένους. Επίσης, δεν τους δόθηκαν αλεξίσφαιρα γιλέκα, ούτε πρόσθετος οπλισμός, όπως έπρεπε, με τις γνωστές, τραγικές συνέπειες.
Αλλά και η Αστυνομική Διεύθυνση Ιωαννίνων διά του τότε διευθυντή και υποδιευθυντή της δεν άσκησε ποτέ ουσιαστικό έλεγχο στο Τμήμα Μεταγωγών, το οποίο μάλιστα αποδυνάμωσαν από το αναγκαίο προσωπικό. Δεν έδωσαν αυστηρές οδηγίες, ούτε έλεγχαν την τήρηση από τους υφισταμένους τους των αναγκαίων μέτρων για την ασφαλή μεταγωγή. Ευθύνες για τον τραγικό χαμό των δύο αστυνομικών αποδόθηκαν στους ανωτέρω από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και από τα Διοικητικά Δικαστήρια που δικαίωσαν τις οικογένειες των δύο θυμάτων.
Η δίκη ξεκίνησε την Πέμπτη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ιωαννίνων με κατηγορουμένους τρεις πρώην υψηλόβαθμους της ΕΛ.ΑΣ., ενώ οι οικογένειες των θυμάτων δήλωσαν παράσταση πολιτικής αγωγής διά των πληρεξουσίων δικηγόρων τους Αντώνη Φούσα (πρώην υπουργός), Μανώλη Σ. Σταύρου, Αντώνη Βγόντζα, Εύης Δημητριάδου, Γιώργου Μπιστιόλη και Παρασκευής Τσίλη.
Η εν ψυχρώ δολοφονία του αρχιφύλακα Δημητρίου Κώτση και του συναδέλφου του Κωνσταντίνου Βλαχοπάνου συγκλόνισε το πανελλήνιο τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς του 2006, ενώ ο Ρώσος δολοφόνος τους σκόρπισε τον τρόμο στην περιοχή, μέχρις ότου λίγες ημέρες αργότερα βρέθηκε νεκρός και ο θάνατός του αποδόθηκε σε αυτοκτονία.
Το χειμωνιάτικο πρωινό της 30ής Δεκεμβρίου του 2005 οι δύο αρχιφύλακες Δημήτριος Κώτσης και Κωνσταντίνος Βλαχοπάνος έλαβαν εντολή να επανδρώσουν την κλούβα που θα μετέφερε τρεις κρατουμένους από τα Ιωάννινα στις δικαστικές φυλακές Κομοτηνής.
Ο ένας αστυνομικός ήταν ο συνοδός στην υπηρεσιακή κλούβα και ο άλλος έλαβε εντολή να καθίσει στο τιμόνι. Οι τρεις κρατούμενοι είχαν χαρακτηριστεί «ύποπτοι για απόδραση», ενώ ο ένας από αυτούς, ο 23χρονος Ρώσος Μαξίμ Ζιλίν, έφερε τον χαρακτηρισμό «λίαν επικίνδυνος υπόδικος». Τον χαρακτηρισμό αυτό τελικά επιβεβαίωσε απόλυτα στο 45ο χλμ. της εθνικής οδού Τρικάλων - Ιωαννίνων εκτελώντας εν ψυχρώ τους δύο αρχιφύλακες.
Ο Μαξίμ Ζιλίν μερικούς μήνες πριν είχε δολοφονήσει άγρια μία 42χρονη στην Κέρκυρα, είχε προφυλακιστεί στις φυλακές Κομοτηνής, απ’ όπου και μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα για να γίνει αναπαράσταση του εγκλήματος. Κατά τη μοιραία μεταγωγή, ο Ρώσος κρατούμενος θα επέστρεφε και πάλι στις φυλακές Κομοτηνής, ενώ μαζί του στην κλούβα ήταν και άλλοι δύο νεαροί Αλβανοί κρατούμενοι. Στη διαδρομή οι κρατούμενοι ζήτησαν επίμονα από τους δύο αστυνομικούς να σταματήσουν την κλούβα προκειμένου να ικανοποιήσουν φυσική τους ανάγκη.
Την ώρα που ο [Μνημείο για τους αδικοχαμένους εν ώρα υπηρεσίας αστυνομικούς Δημήτριο Κώτση και Κωνσταντίνο Βλαχοπάνο.] ο Ρώσος κρατούμενος αποδεσμευόταν από τις χειροπέδες, επιτέθηκε στους δύο αστυνομικούς, αφαίρεσε το υπηρεσιακό περίστροφο του ενός και πυροβόλησε πολλές φορές εναντίον τους με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Στη συνέχεια, διέφυγε σε κοντινό δάσος.
Για τον εντοπισμό του κινητοποιήθηκε στην κυριολεξία σχεδόν ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός, οι αστυνομικές και οι ένοπλες δυνάμεις με αεροσκάφη και ελικόπτερα. Τελικά, ο 23χρονος Ρώσος βρέθηκε νεκρός δίπλα στον ποταμό Μαλακασιώτη με τραύμα από σφαίρα στον δεξιό κρόταφο, έχοντας χρησιμοποιήσει το ίδιο όπλο που είχε αρπάξει κατά τη στιγμή της απόδρασής του.
Ευθύνες και παραλήψεις
Από την πρώτη στιγμή ευθύνες για τον τραγικό θάνατο των δύο αστυνομικών αποδόθηκαν στη Διοίκηση της Αστυνομικής Διεύθυνσης του νομού Ιωαννίνων, όπως και στους διοικητές του Τμήματος Μεταγωγών Ιωαννίνων.
Συγκεκριμένα, έγινε λόγος για «εγκληματική υπηρεσιακή ρουτίνα, για μη εφαρμογή των διατάξεων που διέπουν τις μεταγωγές και μη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την ασφαλή μεταγωγή των κρατουμένων».
Με λίγα λόγια, δεν τηρήθηκε η απαράβατη αρχή, σύμφωνα με την οποία «δεν υπάρχει μεταγωγή που να μην εμπεριέχει κινδύνους και συνεπώς και η πιο απλή φαινομενικά μεταγωγή θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με τη δέουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα».
Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγους μήνες πριν από το περιστατικό υπήρξαν δημοσιεύματα στον τοπικό Τύπο σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του Τμήματος Μεταγωγών, ενώ και οι επικεφαλής της ΕΛ.ΑΣ. στον νομό Ιωαννίνων είχαν γίνει αποδέκτες σχετικών αναφορών από την Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Ιωαννίνων και κάποιους αστυνομικούς.
Οι αναφορές τόνιζαν τη «μη τήρηση των μέτρων ασφαλείας στις μεταγωγές, καθώς και τη δραματική μείωση του προσωπικού σε μια [Το σημείο όπου εκτελέστηκαν εν ψυχρώ οι δύο αστυνομικοί από τον Ρώσο κρατούμενο Μαξίμ Ζιλίν, το πτώμα του οποίου βρέθηκε αργότερα δίπλα στον ποταμό Μαλακασιώτη.] υπηρεσία που έρχεται καθημερινά σε επαφή με επικίνδυνους εγκληματίες», πλην όμως κανένα μέτρο δεν λήφθηκε.
Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, στη συγκεκριμένη μεταγωγή κι ενώ στον συνοδευτικό φάκελο του Ρώσου κρατουμένου είχε σημειωθεί η φράση «προσοχή, λίαν επικίνδυνος και ύποπτος απόδρασης», εν τούτοις αγνοήθηκε από τον υπεύθυνο διοικητή, με συνέπεια τη μεταγωγή να τη φέρει εις πέρας ουσιαστικά ένας μόνον συνοδός (ο δεύτερος αστυνομικός εκτελούσε καθήκοντα οδηγού) για τρεις κρατουμένους. Επίσης, δεν τους δόθηκαν αλεξίσφαιρα γιλέκα, ούτε πρόσθετος οπλισμός, όπως έπρεπε, με τις γνωστές, τραγικές συνέπειες.
Αλλά και η Αστυνομική Διεύθυνση Ιωαννίνων διά του τότε διευθυντή και υποδιευθυντή της δεν άσκησε ποτέ ουσιαστικό έλεγχο στο Τμήμα Μεταγωγών, το οποίο μάλιστα αποδυνάμωσαν από το αναγκαίο προσωπικό. Δεν έδωσαν αυστηρές οδηγίες, ούτε έλεγχαν την τήρηση από τους υφισταμένους τους των αναγκαίων μέτρων για την ασφαλή μεταγωγή. Ευθύνες για τον τραγικό χαμό των δύο αστυνομικών αποδόθηκαν στους ανωτέρω από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και από τα Διοικητικά Δικαστήρια που δικαίωσαν τις οικογένειες των δύο θυμάτων.
Η δίκη ξεκίνησε την Πέμπτη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ιωαννίνων με κατηγορουμένους τρεις πρώην υψηλόβαθμους της ΕΛ.ΑΣ., ενώ οι οικογένειες των θυμάτων δήλωσαν παράσταση πολιτικής αγωγής διά των πληρεξουσίων δικηγόρων τους Αντώνη Φούσα (πρώην υπουργός), Μανώλη Σ. Σταύρου, Αντώνη Βγόντζα, Εύης Δημητριάδου, Γιώργου Μπιστιόλη και Παρασκευής Τσίλη.
ΠΗΓΗ www.madata.gr