"Η Ελλάδα στην Κιβωτό", άρθρο του Κώστα Παπαθεοδώρο
"Η Ελλάδα στην Κιβωτό", άρθρο του Κώστα Παπαθεοδώρο
ΑΠΟΨΕΙΣ
του Κώστα Παπαθεοδώρου
Στο τσουνάμι που έρχεται η Ελλάδα ανέβηκε στην ευρωπαϊκή Κιβωτό και με το δάνειο-μαμούθ ύψους 150 δισ. ευρώ για τα επόμενα τρία χρόνια, παίρνει μια βαθιά ανάσα. Η απόφαση της τριμερούς επιτροπής (ΔΝΤ- ΕΚΤ-ΕΕ) που ελήφθη στο παρά πέντε και ενώ ήδη είχε εκδηλωθεί η τελική επίθεση προς το ευρώ, αφενός ξάφνιασε τις αγορές ως προς το ύψος της βοήθειας, αφετέρου δε ακύρωσε τις προσδοκίες και τις «τοποθετήσεις» των κερδοσκοπικών κεφαλαίων που είχαν επενδύσει (τις δύο τελευταίες μέρες είχαν δώσει τα ρέστα τους) στην χρεοκοπία της Ελλάδας.
Η εξέλιξη- έτσι όπως είχε διαμορφωθεί η κατάσταση- αποτελεί προσωπική και μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Γιώργου Παπανδρέου ο οποίος τους τελευταίους δύο μήνες έγραψε πολλές ώρες πτήσης και είχε αλλεπάλληλες και ατέρμονες συζητήσεις με τους ηγέτες του κόσμου.
Προφανώς η αποτροπή της άμεσης χρεοκοπίας δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα της χώρας. Η οικονομική κατάσταση είναι δραματική και η πολυσχιδής κρίση έχει αγγίξει όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας που μήνες τώρα εισέπραττε τη χλεύη, το διασυρμό και την κακοήθεια των εταίρων μας.
Ασφαλώς οι ευθύνες για την κατάντια μας βαρύνουν όλους μας ανάλογα με τη θέση που ο καθένας κατέχει. Αναντίρρητα, η μερίδα του λέοντος ανήκει σε όσους κυβέρνησαν αυτή τη χώρα.
Όμως όλα αυτά θα πρέπει να διερευνηθούν και να αποδοθούν ευθύνες σε δεύτερο χρόνο. Και ευθύνες όχι πολιτικές αλλά ποινικές. Γιατί όσοι μεγαλοθύμως αναλαμβάνουν «τις πολιτικές τους ευθύνες» το πιθανότερο είναι ότι στο μυαλό τους έχουν να εξασφαλίσουν την ατιμωρησία.
Τώρα είναι η ώρα της ανασύνταξης, της αναδιάρθρωσης, της ανάταξης. Τα μέτρα που θα ανακοινωθούν είναι πράγματι σκληρά και επώδυνα. Όμως η διαπραγματευτική δυνατότητα της Κυβέρνησης έναντι των σκληρών τεχνοκρατών που μπροστά τους βλέπουν μόνο αριθμούς, είναι από ελάχιστη έως μηδενική. Συνεπώς δεν τίθεται ερώτημα εάν θα τα αποδεχτούμε αλλά πόσο γρήγορα θα ξεφύγουμε από τη μέγγενη του ΔΝΤ. Και θα το πετύχουμε όταν κατορθώσουμε να ισορροπήσουμε τα οικονομικά μας, να τονώσουμε την παραγωγή μας και να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητά μας.
Το εγχείρημα είναι εξαιρετικά δύσκολο καθώς σε διάστημα λίγων μηνών θα χρειαστεί να γίνουν πράγματα, να σχεδιαστούν δράσεις και να αναληφθούν παρεμβάσεις που δεν τολμήθηκαν για δεκαετίες.
Δεν υπάρχει ούτε λεπτό για χάσιμο και προφανώς δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας.
Εάν τώρα δεν πετύχουμε θα βουλιάξουμε όλοι μαζί στο βάλτο της χρεοκοπίας.
Και όταν θα βουλιάζουμε αυτοί που τώρα- για τους δικούς τους λόγους ο καθένας- μας έριξαν τη σκάλα να ανεβούμε στην Κιβωτό, θα μας σπρώχνουν πιο βαθιά στο βάλτο.
Συνεπώς, δεν υπάρχουν περιθώρια για προσωπικές στρατηγικές και αντιπολιτευτικές (μικρο)πολιτικές.
Εάν ο Παπανδρέου αποτύχει είναι βέβαιο ότι δεν θα τον διαδεχτεί ο Σαμαράς. Ούτε η Παπαρήγα θα πάει από το 6 στο 7 και ο Τσίπρας από το 3 στο 4.
Πρώτοι αυτοί θα βουλιάξουν στο βάλτο της ανυποληψίας.
http://www.epiruschannel.gr/
του Κώστα Παπαθεοδώρου
Στο τσουνάμι που έρχεται η Ελλάδα ανέβηκε στην ευρωπαϊκή Κιβωτό και με το δάνειο-μαμούθ ύψους 150 δισ. ευρώ για τα επόμενα τρία χρόνια, παίρνει μια βαθιά ανάσα. Η απόφαση της τριμερούς επιτροπής (ΔΝΤ- ΕΚΤ-ΕΕ) που ελήφθη στο παρά πέντε και ενώ ήδη είχε εκδηλωθεί η τελική επίθεση προς το ευρώ, αφενός ξάφνιασε τις αγορές ως προς το ύψος της βοήθειας, αφετέρου δε ακύρωσε τις προσδοκίες και τις «τοποθετήσεις» των κερδοσκοπικών κεφαλαίων που είχαν επενδύσει (τις δύο τελευταίες μέρες είχαν δώσει τα ρέστα τους) στην χρεοκοπία της Ελλάδας.
Η εξέλιξη- έτσι όπως είχε διαμορφωθεί η κατάσταση- αποτελεί προσωπική και μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Γιώργου Παπανδρέου ο οποίος τους τελευταίους δύο μήνες έγραψε πολλές ώρες πτήσης και είχε αλλεπάλληλες και ατέρμονες συζητήσεις με τους ηγέτες του κόσμου.
Προφανώς η αποτροπή της άμεσης χρεοκοπίας δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα της χώρας. Η οικονομική κατάσταση είναι δραματική και η πολυσχιδής κρίση έχει αγγίξει όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας που μήνες τώρα εισέπραττε τη χλεύη, το διασυρμό και την κακοήθεια των εταίρων μας.
Ασφαλώς οι ευθύνες για την κατάντια μας βαρύνουν όλους μας ανάλογα με τη θέση που ο καθένας κατέχει. Αναντίρρητα, η μερίδα του λέοντος ανήκει σε όσους κυβέρνησαν αυτή τη χώρα.
Όμως όλα αυτά θα πρέπει να διερευνηθούν και να αποδοθούν ευθύνες σε δεύτερο χρόνο. Και ευθύνες όχι πολιτικές αλλά ποινικές. Γιατί όσοι μεγαλοθύμως αναλαμβάνουν «τις πολιτικές τους ευθύνες» το πιθανότερο είναι ότι στο μυαλό τους έχουν να εξασφαλίσουν την ατιμωρησία.
Τώρα είναι η ώρα της ανασύνταξης, της αναδιάρθρωσης, της ανάταξης. Τα μέτρα που θα ανακοινωθούν είναι πράγματι σκληρά και επώδυνα. Όμως η διαπραγματευτική δυνατότητα της Κυβέρνησης έναντι των σκληρών τεχνοκρατών που μπροστά τους βλέπουν μόνο αριθμούς, είναι από ελάχιστη έως μηδενική. Συνεπώς δεν τίθεται ερώτημα εάν θα τα αποδεχτούμε αλλά πόσο γρήγορα θα ξεφύγουμε από τη μέγγενη του ΔΝΤ. Και θα το πετύχουμε όταν κατορθώσουμε να ισορροπήσουμε τα οικονομικά μας, να τονώσουμε την παραγωγή μας και να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητά μας.
Το εγχείρημα είναι εξαιρετικά δύσκολο καθώς σε διάστημα λίγων μηνών θα χρειαστεί να γίνουν πράγματα, να σχεδιαστούν δράσεις και να αναληφθούν παρεμβάσεις που δεν τολμήθηκαν για δεκαετίες.
Δεν υπάρχει ούτε λεπτό για χάσιμο και προφανώς δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας.
Εάν τώρα δεν πετύχουμε θα βουλιάξουμε όλοι μαζί στο βάλτο της χρεοκοπίας.
Και όταν θα βουλιάζουμε αυτοί που τώρα- για τους δικούς τους λόγους ο καθένας- μας έριξαν τη σκάλα να ανεβούμε στην Κιβωτό, θα μας σπρώχνουν πιο βαθιά στο βάλτο.
Συνεπώς, δεν υπάρχουν περιθώρια για προσωπικές στρατηγικές και αντιπολιτευτικές (μικρο)πολιτικές.
Εάν ο Παπανδρέου αποτύχει είναι βέβαιο ότι δεν θα τον διαδεχτεί ο Σαμαράς. Ούτε η Παπαρήγα θα πάει από το 6 στο 7 και ο Τσίπρας από το 3 στο 4.
Πρώτοι αυτοί θα βουλιάξουν στο βάλτο της ανυποληψίας.
http://www.epiruschannel.gr/